1v8_k_vdkIk denk er dikwijls aan om te stoppen met het blog.
Maar elke keer dat ik er aan denk lijkt het wel of ik moet beslissen om de stekker uit te trekken van een comapatiënt.
Een comapatiënt waar het eigenlijk nog alle kanten mee zou uit kunnen gaan.
Die hoort en weet welke beslissing er dreigt genomen te worden maar die niet in staat is om te reageren.
Die ook een deel van mij is en waar ik dus niet zonder kan.
Waardoor die beslissing om de stekker uit te trekken eveneens de beslissing wordt om mijn eigen stekker uit te trekken.
Ik heb die stekker dikwijls in mijn handen.
Wil die zó graag uittrekken.
En het zijn niet de redenen om het níét te doen die mij ervan weerhouden het te doen.
Het is schuld dat er mij van weerhoudt.
Schuld omdat ik het al heel mijn bestaan in de steek laat.
Het daardoor al heel zíjn bestaan in de steek laat.
Schuld omdat ik het weer in de steek zal laten als ik de stekker wél uittrek.
Terwijl het enige dat het misdaan heeft is, dát het bestaat en gewoon heel graag zou willen leven.
1v8_k_vdk © MMXX
