1v8_k_vdkIk heb het lastig.
Ik bevind mij in een moeilijke periode, en ik merk nu, dat ook mijn lichaam daarop aan het reageren is.
Al een hele tijd om eerlijk te zijn -te lang eigenlijk- maar tot twee weken geleden heb ik alle symptomen die mijn lichaam uitschreeuwde weer genegeerd.
Mijn hartslag ligt de laatste tijd in rust, 30-40 slagen hoger dan ‘normaal’❣️
Dat is tussen de 90 en 110. 🙄 Wat dus echt niet ‘normaal’ is voor mij.
Als ik ging wandelen, lopen of fietsen -zelfs als ik voor ‘mijn’ doen ‘abnormaal’ rustig aan deed- schoot mijn hartslag angstwekkend de hoogte in.
Hartslagen tussen de 160 en 180 -die normaal gezien enkel bij extreme inspanningen voorkwamen- boden zich, samen met het letterlijk en figuurlijk sterretjes zien, bij de minste inspanning aan.
Ik merkte letterlijk dat mijn lichaam onder druk stond.
Alsof het vanbinnenuit op ontploffen stond.
Maar negeerde het compleet.
Tot het moment dat mijn hart wel uit mijn borstkas leek te willen springen, en mijn borstkas er pijn van deed. Mijn brein leek ondertussen in een zwart gat weg te (willen) duiken en mijn longen leken geen plaats meer te hebben om nog tot een deftige ademhaling te komen.
Paniek? 🤔🤷♂️
Het was de laatste tijd, net zoals mijn aders en mijn hersenen trouwens, alsof mijn hart uit de omslotenheid van zijn fysieke beperking leek te willen knallen.
Champagneeeeuhhh!!!! 🎉🤦♂️
Ik begrijp ondertussen wel dat ik mij zoals altijd rustig kan wanen, maar dat de praktijk een heel ander paar mouwen is. Dat onder andere de loskoppeling tussen alle delen onderling en de respectievelijke lichamelijke signalen anderzijds, enorm groot kan zijn.
Micro-kosmisch groot 🌌
Waarbij dan ook de fysieke symptomen die dat met zich kan meebrengen, veelal losgekoppeld en genegeerd worden.
Ok dus, tijd voor ingrijpen; een weer veel te lang uitgesteld bezoek bij de huisarts liet dan ook een bloeddruk opmeten van boven de 180/120 mmHg. 😳
Oepsie! 😱
Voor meer uitleg zie: https://www.hartstichting.nl/risicofactoren/gids-bloeddruk/bloeddrukwaarden?tab=1
Mijn bloeddruk -die nu met medicatie getracht wordt te doen dalen- geraakt nu nog steeds amper onder de 160/100.
Maar we evolueren 🐒
En misschien is dat wel iets wat ik moet onthouden 🧐
Dat ondanks de complexiteit waar we mee kampen, ondanks de daardoor moeilijk tot stand komende ondersteuning, ondanks de lastige, donkere periode waarin we verkeren, …
Dat ondanks alles, organismen, dus ook mensen, evolueren.
Waardoor -voorlopig althans nog 🙊- elke beweging, in welke richting dan ook, stagnatie opheft.
Omdat evolutie, per definitie, beweging inhoudt.
1v8_k_vdk©MMXXI
