1v8_k_vdkAl een hele tijd, alweer veel te lang, kent die depressie onpeilbare diepten.
Sleurt ze me mee in haar steeds diepere en donker wordende duisternis.
De machteloosheid tegen haar neerwaartse kracht is onverbiddelijk en werkt verlammend.
Als een gif dat rondgepompt wordt door je eigen hart en in elke vezel van je ‘zijn’ doordringt.
Sporten zou een gezonde uitwerking moeten hebben, maar ik voel mij vermoeider en leger dan ooit.
Zelfs al zou er door die voedingsschema’s van HelloChamp te volgen nu meer energie moeten zijn omdat er in m’n lichaam daardoor nu gewoon meer energie voorradig is dan ooit tevoren.
Hier en daar zijn er nog korte uitbarstingen van een soort ‘wils-energie’, maar even snel worden ze onherroepelijk verzwolgen door die kille nutteloosheid van de schaduwen waarin we verkeren.
21:11u
Lang, was het geleden, zeker twee maand die nu eeuwig ver weg lijken, dat er nog een druppel alcohol de lippen beroerd had.
Maar nu, nu werd er gretig naar gegrepen.
Om de slaap te kunnen vatten.
‘Om de slaap nog eens te kunnen vatten’ werd als reden opgeworpen.
En het was niet gelogen.
Maar we wisten wel beter.
Het onophoudelijke lijden van de geest was hier in de eerste plaats aan het werk.
De verdoving dáárvan, de eigenlijke betrachting.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXII
