1v8_k_vdk“Ik” zou moeten schrijven.
“Ik” weet het.
Maar voor de moment gaat er “me” niks af.
De schaamteloosheid van mensen..
Die wereld van mensen..
“Ik” ben er zó verschrikkelijk moe van..
“Ik” wordt er echt ziek van..
De drukte..
De druk..
Het is “me” echt allemaal te veel aan het worden.
“Ik” voel “me” zwaar verpletterd.
Diep versmacht.
Nog meer haast, sinds er eindelijk gepoogd wordt om vanonder de verplettering te komen die me al heel “mijn” bestaan littekent.
En al wat “ik” wilt is rust.
Rust om te helen.
Onbegrijpelijk.
“Ik” … woordeloos…
Er zitten heel wat teksten klaar.
Maar “ik” vraag “me” af of die eigenlijk nog wel belang hebben.
Is daar eigenlijk wel iemand in geïnteresseerd?
Voor wie of voor wat zijn we eigenlijk nog aan’t schrijven?
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXII
Misschien zijn er, mensen die je blog wel degelijk lezen, maar, net als ik, niet goed weten wat te antwoorden.
Misschien hebben de lezers wat ‘schrik’ om ‘juist’ te antwoorden?
Maar omdat je toch (vrij) duidelijk aangeeft of het nog de moeite is om je teksten te plaatsten, wilde ik je toch even antwoorden.
Je schrijft voor mensen die onzichtbaar je teksten lezen en zo onbewust met je begaan zijn maar te onmachtig zijn om iets juist terug te schrijven.