Zondag, 14 augustus 2022 - 09:58u

Zal het vandaag lukken om al iets op het blog te zetten?

…

De chaos, de verwarring.. de paniek is nog steeds zo..

overheersend

…

Zo allesomvattend..

allesomvattend

..echo

..echo..

echo..

..dat het moeilijk is om focus en controle te houden.

Laat staan om een deftig coherente tekst te produceren.

‘k Merk dat ‘k constant afgeleid ben, het moeilijk heb om tot de kern van de zaak te komen…

(misschien -bedenk ‘k mij nu net- is dat wel veelzeggend: “kern” ->dat ‘k maar steeds noodzaak blijf ervaren om ver weg van die ‘kern’-> “mezelf” te blijven)..

‘k Merk dus.. dat ‘k het moeilijk heb om mezelf de waarde en het recht toe te kennen om …kwaad te zijn.

Kwaad te mogen zijn.

Terécht kwaad te zijn.

Terecht kwaad te mógen zijn.

Kwaad mogen zijn en frustraties mogen uiten..

Het zou een recht moeten zijn..

Tenminste, dat vertelden ze ons in Sint Hieronymus..

Om het daarna zelf weer te ontkrachten..

Net zoals vroeger… -> mijn ouders, leerkrachten, … -> ..mensen!..

Ons dat recht te ontnemen..

En ons zelfs zélf af te straffen..

WEERAL!!

Door ons alle verdere hulp en begeleiding te ontnemen..

Te ontzeggen..

En ons -compleet in crisis door hun eigen incompetentie- als vuil buiten te smijten..

En waarom?!?

Waarom nu weer?

Omwille van dat 4e gebod.

Omwille van wat Alice Miller al schreef in “Gij zult niet merken” en “Het Drama van het Begaafde Kind“.

Maar ja, ..zij zijn ‘dokter’ natuurlijk he.. zij zijn waarden.. hebben waarde..

En “ik”..

Wij zijn niets

– – – – – – – – – –

[enneuh.. effe ter verduidelijking.. de linken die ‘k geplaatst heb hierboven -en alle linken doorheen die teksten tót vandaag- zijn vooralsnog puur informatief hé. ‘k Heb geen enkel financieel voordeel van Wikipedia en/of van Standaard Boekhandel; of van enige andere linken in oudere en/of andere teksten. Noch is hier iets bedoeld als reclame. Moest dat in de toekomst ooit wel het geval zijn/worden, dan zullen we dat zeer duidelijk vermelden, alsook waarom]

Maar wacht.. we waren over iets anders bezig..

We waren bezig over die frustraties van de voorbije maanden.. en die voor ons zéér verwarrende.. en complexe… ..tja, ‘emoties’ denk ‘k.. ..die voor het eerst écht dat oppervlak lijken te doordringen, binnendringen, doorsijpelen..

Die –wat dat ‘k denk dat emoties zijn– geven ons een constant gevoel van in een flipperkast alle kanten op te stuiteren…

maar dan

door die structurele dissociatie van de persoonlijkheid

!!MULTIBALL!!

‘k Kan niet volgen.

“Ik” kan het niet volgen wat er in “mij” gebeurd.

Het verward “mij”.

Het verward óns!

Het beangstigd mij en doet mij als in een reeks onophoudelijke, constante golven verzuipen.

‘k Krijg geen lucht.. geen ademruimte..

…[M’n hand ging vastgehouden worden.. Er ging eerst aan watergewenning worden gedaan.. Dan, pas dan gingen ze ons leren surfen.. Die experte.. ze ging ons leren surfen.. Maar ze flikkeren ons, opnieuw geboeid aan handen en voeten, net zoals vroeger, met storm op zee, vanuit de hoogte, hun ivoren toren, uit hun helikopter. Recht in’t midden van een woeste oceaan. Terwijl ‘k zelfs niet kan zwemmen.. En waarom? Waarom!?! Om hun eigen vel te redden. Weeral. Om hun schijn, hun façade, hun maskerade … om die illusies van hun wereld in stand te kunnen houden.. hun denken, hun structuren.. hun normen.. Hun valse normen! Die geen waarden zijn.. geen waarde hebben.. totaal geen waarde hebben.. Zelf-toegeëigende macht.. (al is dat een illusie, een massa-illusie -massahysterie!).. geeft geen fout toe!.. zo blijkt keer op keer.. Het slaat, schopt, verplettert, verbant, …vernietigt elk element dat die pseudo-rechtvaardiging van die macht in twijfel trekt, bekritiseert, doorziet en/of ontmaskert]…

‘k Lig in een woeste oceaan… geboeid, ontreddert, alleen..

Chaos en paniek..

Helse paniek..

[…]

Vader?

¿Vader!.. .. help?..

.. ..?moeder¿.. ..

ach ja .. .. moeder

[….]

Broer, schoonzus.. jullie zijn toch professionals.. ..therapeut.. psychologe..

..zeggen dat ‘k welkom ben..

..vertrouwenspersonen..

help..?..

Laat me niet alleen.. alsjeblieft..

…

Oh sorry.. een vriend heeft het moeilijk.. heeft jullie nodig.. een liefdescrisis..je

Ja.. neen, ..natuurlijk begrijp ‘k dat..

‘k Begrijp het zéér goed.. ‘k begrijp het maar al te goed..

Sorry..

‘k wou jullie niet tot last zijn..

‘k Dacht alleen.. ..dat júllie het ook begrepen..

Maar ‘k wil jullie niet tot last zijn..

‘k Heb nog nooit ..iemand.. tot last willen zijn..

Sorry.. dat we een last zijn.

‘k zal jullie niet meer tot last zijn..

…

Ge doet dat goed met uwen EFT..

‘k Ben trots op u..

…

Wat was het nu ook alweer? Gij laat niemand stikken?…

Ja, mooie plaatjes en prentjes dat je doorstuurt, ja..

even koud als d’oceaan waar ‘k in verzuip.. en de kille koelte in jullie hart blijkbaar.. als jullie gesmeekt wordt om een reddingsboei.. iets even niet alleen te laten..

Maar ‘k ben natuurlijk geen ‘liefdes‘crisis..

‘k begrijp het

Oh ja, wacht, dat blog!..

Een verdienmodel met dat blog.. ..misschien.. omdat het moet.. omdat ‘k iets moet doen.. zeggen ze.. ‘k weet het.. geld.. “Ik” weet het.. maar ’t interesseert ons niet.. dat geld..

geld…. het heeft ons nog nooit geïnteresseerd.. niet echt..

..maar ’t moet drinken..

..geld..

..’t heeft water nodig.. drinken..

geld..

Geef me nog even..

alsjeblief..

‘k Ga eerst even lopen nu.. of fietsen.. denk ‘k..

Misschien lukt het dan ..om daar straks dan iets over te schrijven..

‘k Heb nog zoveel mooie routes waar ‘k wou over schrijven..

Maar ‘k ben moe nu..

té moe

En ‘k voel mij constant wegglijden.. heb moeite mij te concentreren..

Dus sorry.. misschien straks.. is dat goed? Alsjeblieft.

‘k Voel mij een beetje beteuterd nu.. denk ‘k..

Dat die sportcoach mij zo schaamteloos nog een rekening stuurt.. voor prestaties die hij totaal niet geleverd heeft.. en die fietsenmaker.. die ‘k ook proberen vertrouwen heb.. waardoor ‘k nu met een fiets zit die eigenlijk te groot is voor mij.. wééral.. mensen.. die mij in’t zak zetten.. terwijl g’u probeert te laten begeleiden.. mensen… probeert te leren vertrouwen..