1v8_k_vdkGeachte,
Naar aanleiding van de voor ons zéér onleefbare woonsituatie waarin we verkeren, die na meermaals aangeven (bij medewerkers van Woonveer, de begeleiding van het ocmw, maar ook bij de gemeente Bornem) steeds zonder gehoor is gebleven, zelfs bij aangeven van de ons behandelende arts, is na contact met de Vlaamse ombudsdienst, omdat we ten einde raad zijn, door hun aangegeven om een officiële klacht in te dienen om deze zéér ernstige, precaire en onleefbare situatie aan te kaarten.
Bij deze dien ik dus een officiële klacht in.
Ik ben net vijf minuten terug binnen om te trachten deze mail op te stellen en het geraas en gerij van die steenweg, het gekletter op die betonplaten van die steenweg, vlak aan dit appartement, overprikkelen en overbelasten mij zó zwaar dat ik weeral na vijf minuten niet meer kan denken.
Als hoogsensitieve persoon is dit een uiterst onleefbare situatie voor mij, die daardoor ook mijn kinderen zeer zwaar mee beïnvloed.
Ik wil graag samen met jullie bekijken wat wel kan, om tot een oplossing te komen, maar ik kan hier geen weken meer verblijven.
Zelfs geen week eigenlijk.
Dat dit schrijven op zich heeft laten wachten ís dóór die constante overbelasting waar we al weken in verkeren.
Ik wil tot een oplossing komen.
Liefst zo snel mogelijk.
Waarmee ik dus niet bedoel weken of maanden, want dat trek ik niet meer.
Aan de overkant van dit plein (ik “betrek” nu Bremlaan 5), weg van die steenweg, staat al maanden (minstens sinds half mei) een woonst leeg.
Dat zou bijvoorbeeld al een oplossing zijn.
Dit, om mijn bereidwilligheid maar aan te geven.
Het probleem is namelijk niet alleen die steenweg (let wel: niét alléén!) maar ook de constructie van die appartementsblok, die zowel alle geluid als alle trillingen van het verkeer op die steenweg nog eens extra versterkt.
En dan spreken we alleen daar nog maar over.
Midden op dat plein, buiten, is dat geraas en geslaag van die steenweg zelfs al minder.
Waarmee ik alleen maar kan denken dat aan de overkant, weg van die steenweg en binnen, die overprikkeling tot een minimum zal worden herleid.
Zoals mij is aangeraden ook deel ik u met dit schrijven ook mee dat ik zolang deze onleefbare situatie aanhoudt, ik geen woonvergoeding zal betalen voor de woonst die we nu “betrekken”.
Aangezien de angst bestaat dat door en/of bij betaling van een woonvergoeding er een onuitgesproken goedkeuring voor deze woonsituatie zal plaatsvinden en er aldus geen verdere ernst aan deze uiterst onleefbare situatie zal worden gegeven.
Zoals nu reeds het geval is.
Omwille van diezelfde reden zal ik ook mijn adres niet officieel laten aanpassen naar dit adres.
Ik kijk graag samen met jullie naar een menselijke en leefbare oplossing voor mij én voor mijn kinderen.
Ik hoop op een snel weerwoord en snelle oplossing en groet u verder,
koen van der krieken
