10:57u
Met de dag Voél ‘k onze boosheid naar mens en maatschappij groeien.
Voor wat geweest is.
Maar vooral voor VANDAAG!
Omdat het niet stopt.
Omdat ondanks al wat we vragen en ondanks al wat we zeggen, mens en maatschappij ons maar blijven pijn doen.
Door niet te luisteren.
Door keer op keer op keer op keer
steeds opnieuw
te stigmatiseren,
ons respectloos te behandelen,
elke grens (mentaal én fysiek) te overschrijden (grenzen die we nu eindelijk proberen te stellen)
Door ons elke keer opnieuw in hún mal te kunnen manipuleren.
Hún “normaal”.
Waar ze ons zoveel pijn mee doen.. elk bot in ons brekend, elke vezel in ons scheurend, elke neuron -van axon tot dendriet- verschroeiend… “gewoon”, om ons in hún mal, hún “normaal” te kunnen wringen, manipuleren, verpletterend, vermorzelend.. vernietigend versmachtend.. versmorend
Ons alle waarde ontnemend..
Ons zelfs ons bestaansrecht ontnemend..
Onophoudelijk-constant-keer op keer- weeral..
Opnieuw en opnieuw en opnieuw ..
Het houdt niet op. “Zeg nooit, nooit.. maar NOOIT!”
Zelfs die psychologen en psychiaters die de revue al zijn gepasseerd.
[Oh, en ‘k zal hier is snel een doordenkertje tussen smijten voor diegenen die dan zonder nadenken die “geleerden” ‘gelijk geven’ en denken ‘dat het dan wel aan ons moet liggen’: Ooit al eens een oorkonde in een dokterspraktijk zien hangen met het volgende opschrift: “Deze titel gekregen met de hakken over de sloot, maar als je hier terecht komt ben je op voorhand al dood.”]
Ja, zelfs die psychologen en psychiaters,
Die “herders” van het denken..
Die “hoeders van de ziel..
Zijn niet meer dan de zeloten van de maatschappelijke geest..
Van dat collectief-individuele fantoombeeld..
Die Zeepbellen-structuur dat de maatschappij is..
Een illusie, een fantoom dat ze ons met alle geweld proberen opdringen.. al heel ons bestaan lang.
Al vanaf dat we klein waren.
En het stopt niet!
‘k Kan mezelf ook niet meer wijsmaken dat jullie er niet kunnen aan doen.
Dat jullie “gewoon” niet beter weten.
Dat jullie het niet bewust doen.
Want we hebben al te veel verteld.
Te veel en te dikwijls laten zien dat jullie denken slechts zeepbellen zijn.
Maar dat is het hem misschien dan ook net.
Net als kleine kinderen worden jullie boos als we jullie zeepbellen doorprikken.
En jullie zijn ‘bullies’, pestkoppen die elke vorm van agressie aanwenden (fysiek en mentaal) om hun zin te krijgen en iedereen angst in te boezemen. Iedereen voor jullie te doen kruipen.
En jullie zijn ook jullie eigen moeder die niets verkeerds ziet in het gedrag van haar ocharme arm.. zichzelfje..
Zichzelf ook altijd gelijk geeft, ongeacht wat.
Jullie zijn echt ziek, weet je dat?
Maar hey, het zal wel aan “mij” liggen, niet?
Dat is m’n hele bestaan al zo.
Maar weet dit:
“Ik” weiger nog langer te drinken van de gifbeker die jullie ons opdringen!
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXII