Dinsdag, 27 september 2022/2

‘k Voel mij slecht vandaag.

Echt slecht.

Niet grieperig of zo maar leeg.

Futloos leeg. Hol.

‘k Heb dus weer zo weinig en slecht geslapen dat die Garmin de slaap zelfs weeral niet eens als slaap heeft geregistreerd.

Kun’t g’u dat voorstellen?

‘k Ben wel gaan zwemmen daarstraks, maar ook dan voelde ‘k mij al zo futloos leeg slecht.

Maar ‘k moest hier weg.

‘k Moest hier echt weer weg, overbelast, en ‘k wou m’n lichaam niet weer te zwaar belasten met weeral te gaan joggen of te gaan fietsen.

Allé, niet dat zwemmen niet intensief is, maar toch iets minder dan denk ‘k.

En misschien kwam m’n rug dan, die al dagen vast zit van de stress, toch nog een beetje los.

Niet dus.

Maar die stress.. mijn god die constante stress.. onophoudelijk..

Mentaal en fysiek zien we daar zwaar van af.

‘k Voel het.

Die constante overprikkeling, die constante overbelasting, die constante stress daardoor..

Het is ook weer op m’n spijsvertering geslagen.

Al wat ‘k eet loopt er van de stress los door.

Zelfs geroosterd brood, droge rijst en beschuiten.

En goed voor die triatlon trainingen is dat ook niet.

Dat zal die futloosheid en die slappe leegte natuurlijk ook wel in d’hand werken.

Die holle leegte echter..

En gek hé..

Wat ‘k ook zeg;

Wat ‘k ook roep..

Hoe hard we ook om hulp schreeuwen..

‘k Wordt compleet genegeerd.

Wat was dat? Zeg dat nog eens aub: Solidatiteit!?? Samen!?? Verbondenheid!?? Sociaal!!?!

Waar?

Voor wie?

Ooooohhh.., voor uw facebookprofiel..

Ja, “ik” snapT het.