1v8_k_vdkOm de een of andere reden, ondanks de zoveelste pokkenacht, ben ‘k naar m’n gevoel redelijk goed vooruit gegaan vandaag jongens.
Al doe ‘k nog steeds maar een gemiddelde van rond de vier kilometer per uur denk ‘k.
‘k Heb me een plekje gevonden voor de nacht, weer die banen op de achtergrond (heel dat traject loopt eigenlijk parallel aan die banen), maar afgelegen genoeg om nog eens een zeer welkom vuurtje te kunnen maken.
‘k Zit nu ergens tussen Soizy-aux-Bois en Sézanne.
Sézanne is nog een dikke tien kilometer van hier.
Daar zal ‘k iets om te eten kunnen inkopen, want alle dorpjes die ‘k de laatste twee dagen passeerde waren weer van die half uitgestorven plaatsjes waar zelfs amper of geen drinkbaar water te vinden was.
En nu ‘k hier zit, met amper iets te eten, naast dat vuurtje en met die auto’s die op- en afrazen op de achtergrond (van of naar hun werk), moest ‘k denken aan de film ‘fightclub’.
‘k Dacht dat ‘k al eens gezegd had dat ‘k dat een goede film vind hé.
Deels, omdat die voor een stuk goed weergeeft hoe we zelf al heel ons leven over een aantal zaken denken.
Maar wacht: ‘k zal proberen uitleggen waarom dat ‘k aan die film moest denken nu; én aan jullie; én waarom ‘k het nu belangrijk vind om jullie dat te vertellen:
‘k Moest, naast dat vuurtje zittend nu, met dat geraas van die auto’s op de achtergrond, ondanks de vermoeidheid en het gebrek aan eten, weer denken dat “ik” eigenlijk niet veel nodig heeft, maar dat ‘k zelf ooit ook zo continu op en af geraasd heb naar en van het werk.
Altijd opgejaagd, altijd in stress.
‘k Heb jullie dat al gezegd, dat wordt ons met de paplepel ingegeven.
Altijd en overal presteren.
Eerst op school, daarna op’t werk.. presteren en consumeren.
Maar ‘k heb me daar nooit goed bij gevoeld.
‘k Wil daarmee niet zeggen dat ge niet moogt consumeren hé.
Het gaat erom: Tegen welke kost!
En dat komt in die film ook voor een stuk naar voor.
Het personage van Edward Norton werkt haast full continu 7 op 7 in die film om allerhande dingen te kunnen kopen en betalen.
Een mooi appartement, allerhande Ikea-spulletjes.. etc..
Daarbij koppelt hij zijn leven en wie hij is aan dat appartement en al die spulletjes.
Met andere woorden: Zijn spullen definiëren wie hij is.
Wat hij heeft -en dus wat hij kan betalen-, zijn bezittingen dus, zeggen hem wie hij is.
Niet zijn karakter of zijn identiteit of zo..
En ook, dat zegt het personage van Brad Pitt dan in die film, dat zijn bezittingen hém bezitten daardoor.
Dus, die film gaat er voor een stuk over hoe wij -mensen- onnadenkende moderne slaven zijn van die consumptie-maatschappij en van onze bezittingen.
En dát, jongens, is inderdaad hoe de meeste mensen denken.
De wagen die ze kunnen betalen, het huis, de Ikea-spullen die hun “perfect” weergeven..
Maar materiële zaken, dat wat je hébt, zegt NIETS over wie je echt bent jongens!
Maar mensen weten dat precies niet meer.
En zonder nadenken razen die maar op en af om alles wat wat ‘hun definieert’ te kunnen betalen.
Zonder ooit eens stil te staan bij wie ze echt zijn, zonder al die rommel.
En dát, mannen, vind ‘k nu toch weer eens belangrijk om jullie nog eens mee te geven.
Weeg altijd de kost af voor wat jullie willen.
Vind je het de energie die je er moet insteken waard?
Ja! Goed dan. (Maar hou er ook rekening mee dan dat grote kosten en leningen aangaan jullie ook voor een heel groot stuk vrijheid zal kosten hé).
Neen! Laat het dan!
En laat jullie daarna nooit door niets of niemand dan overhalen, als je dat weloverwogen voor jezelf afgewogen hebt.
Laat ook nooit iets -geen materiële zaken- of iemand anders jullie definiëren!
Wees jullie zelf!
Altijd!
Ik zie jullie graag!
Voor eeuwig en altijd!
Voor wie júllie zijn!
Mijn lieve, knappe mannen en mijn lieve, knappe dochter.
Niet voor wat jullie bezitten of doen, voor mij of voor een ander.
Ik zie jullie graag en ik hou van jullie ONVOORWAARDELIJK zonder meer.
Snappen jullie dat?
‘k Wil niet dat jullie (moeten) doen zoals “ik”: Jullie proberen veranderen en aanpassen en anders (moeten) voordoen en dingen (moeten) nastreven waar een ander belang aan hecht maar jullie zelf niet.. gewoon om een beetje “warmte” en/of “liefde” te kunnen krijgen.
Gewoon om respect en goedkeuring te proberen krijgen..
Gewoon om te proberen een beetje waarde en bestaansrecht te proberen krijgen..
“ik” -en nonkel Wouter ook zene- van m’n (h)ouders dan nog wel he..
Neen mannen!
Wat jullie ook doen en wat jullie ooit ook bezitten..
Ik zal jullie ALTIJD EN ONVOORWAARDELIJK -dat wil zeggen: zonder enige voorwaarde he- graag zien en respecteren.
Vergeet dat nooit hé.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIII
