Id est,
Wie kent je nou het best
Laat toch niet zoals weleer
Die mal opdringen van dat zeer
Stap voort, stap voort.. en kijk niet om
Je geest is sterk en niet dat krom
Dat jij steeds draagt als grote last
In functie van het aangepast
Persevero nec spe nec metu
De scherpe blik van een oehoe
Geloof en vertrouw maar op ons verstand
We slaan ons erdoor, hand in hand.
—-
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIII