1v8_k_vdk‘k Heb net “Wild Wild Country” bekeken op Netflix.
Een docu-serie over Bhagwan Rajneesh; en de gebeurtenissen in Oregon.
Ben ‘k nu echt de enige -in ‘m’n directe omgeving’ wel te verstaan- die voorbij alle mist kan kijken en de realiteit kan zien?
De ‘enige’ die door alle kleur de feitelijke realiteit kan onderscheiden?
‘k Denk dat ‘k moet beginnen geloven van wel.
‘k Kan bijna niet anders meer dan beginnen geloven van wel.
Want de meningen, die feiten-verdraaiende meningen, zowel door alle partijen in die docu als door diegenen die me daar nu, hier, na het zien van die docu, hun mening over geven, is zó diep gekleurd, zó eenzijdig diep gekleurd ook (per ICMe-denken), dat het de feitelijke realiteit niet enkel niet representeert, maar die tevens verdraait en aanpast aan die eenzijdige, gekleurde meningen.
Respectievelijke dus per wie ze uit -(Individueel en Collectief).
Kunnen mensen dan echt niet -of zijn die zich daar echt niet van bewust dat alles, maar dan ook echt alles wat ze in deze wereld voorgeschoteld krijgen (alles wat ze dus ‘zien, horen, ruiken en voelen’) gemanipuleerd is?
Dat alles, in die wereld van mensen -zoals parfum de lichaamsgeur maskeert en letterlijk verbloemt, aangepast, bewerkt, verdraaid.. gemanipuleerd is, om een bepaald denken uit te lokken.
En zijn mensen echt niet in staat om dat nog te onderscheiden EN voor zichzelf te denken?
Helaas moet ‘k denken van niet -dat die daar niet langer toe in staat zijn.
En helaas zullen ook deze worden –mijn woorden- ook weer verdraait en gemanipuleerd worden, om elke feitelijke realiteit aan te passen aan meningen.
Hún meningen!
Hun Individueel-Collectieve meningen.
‘k Ben –jammer genoeg?’- geen vlotte prater.
Geen Trump; geen Nigel Farage; geen.. Hitler, Stalin of.. Gilbeirput..
Geen gaslighter.. geen volksmenner.. geen gedachtenmenner..
Geen.. mening-menner..
Geen realiteitsverbuiger..
Waardoor het licht dat ‘k zie..
De klaarte waarmee ‘k zie, door alle realiteitsverdraaiende-mening-mist door..
De “verlichte” gedachten die ‘k heb, krijg ‘k daardoor niet uit m’n hoofd en op papier.
Het woord “verlichte”, in referentie tot “mijn gedachten”, levert me nu trouwens, door trauma, al zulke problemen op dat het me in aangeleerd zelfverwijt overlaad met “arrogantie”.
Misschien begrijpt u daarmee hoe moeilijk het voor me is om m’n gedachten onder woorden te brengen.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIV
