Waar vandaag weer te beginnen?
Bij de waas?
Het wazige?
Het weer hetzelfde dwazige?
Bij de eenzaamheid..
De hulpeloosheid..
Machteloosheid..
Het automatische, dat elk van dat ‘mij’ van heel dat ‘mezelf’ scheidt.
Het gevoel van niet gehoord te worden.
Niet geholpen te worden.
Een gevoel dat niks met een sentiment te maken heeft, niks met een emotie.
Een gevoel dat een aanvoelen is; een opmerken.
Een vaststelling.. van opeenvolgende objectieve feiten waarin mensen enkel zichzelf horen, enkel zichzelf zien.. binnen de context van hun eigen enkelvoudig egocentrisch perspectief..
En dát, binnen de context van de respectievelijke groep waaraan ze zich spiegelen.. onderwerpen.
ICMe!
Het Individueel Collectief Membraan!
Per groep en koepelvorming.
Van dorp naar stad naar provincie en land.. en van ‘Het Westen’ naar ‘Het Oosten’ en omgekeerd.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIV