Dokter,

Door die Young Schema-Questionnaire ook in pdf door te sturen –voor moest de conversie van Numbers naar Excel ook niet gelukt zijn- merkte ‘k dat er onder het tabblad ‘scores’ ook resultaten in balk-grafiekjes staan. 

Omdat die op dat tabblad naar rechts en naar beneden een beetje in de hoek staan –‘k had alleen maar eerst eens naar beneden en dan terug van boven eens naar rechts gekeken🤦‍♂️- had ‘k die stomweg niet opgemerkt. 

Maar door die pdf in die mail zelf eens open te doen, om te zien of al die tabbladen wel waren meegestuurd, zag ‘k dus ook die andere gegevens. 

Zo merkte ‘k nu dat onder andere vraag 105 verkeerd was ingevuld. 

Dat zou eigenlijk een twee (of zelfs een 1) ipv een vijf moeten zijn. 

(Dat is trouwens géén ‘onbewuste’ niet-vergissing he. Dat is een échte vergissing. Op geen enkel moment voelen wij ons beter dan een ander noch dat regels en afspraken voor ons niet zouden gelden, integendeel. Zelfs niet als ‘k er niet mee akkoord ben! Dan nog houden wij ons absurd strikt aan jullie regels en afspraken. Dikwijls zelfs op het beangstigende af eigenlijk. Als in “experiment van Milgram’-beangstigend en ’Stanford-gevangenisexperiment’-beangstigend. Uit schrik hé dokter. Paniek! Angst! Als in ‘overeenstemmingsexperimenten van Asch’-beangstigend.. en ‘de Tirannie van de meerderheid’ -beangstigend.)

“Ik” ben zó zwaar geconditioneerd e dokter –door jullie “opvoeding” he! Door jullie “opvoeders” van en in die “opvoeding” hé! -dat ‘k intern zo extreem, waanzinnig bang ben om afgestraft te worden –wéér afgestraft te worden– als ‘k niet voldoe aan jullie norm, aan jullie “normaal”, aan jullie “gewoon”, jullie “gemiddelde”.. 

Wij zijn zó verschrikkelijk verscheurd waanzinnig bang, dat als ‘k niet conformeer naar júllie wetten en regels- dat ‘k zelfs tegen m’n eigen innerlijk moraal kompas inga om toch maar niet weer ‘uit de boot geslagen te worden. Omdat die ANGST -irrationeel ondertussen misschien hé want ‘k ben technisch gezien geen kind meer (maar is ze wel zo irrationeel?) – voor ons LEVENSBEDREIGEND aanVOELt!

Dat is dagdagelijks hé dokter! 

Er gaat geen dag voorbij dat ‘k daar niet mee word geconfronteerd. (En ook m’n kinderen worden daar in.. “opgevoed” he dokter! Zal ‘k u eens vertellen hoe angstig die zijn als die hier een huiswerkopdracht moeten maken en ‘k hun wijs op de voorgekauwde subjectiviteit die ze gevoed krijgen? Hun probeer aan te sporen om voor zichzelf te denken -over eender welk onderwerp hé. Die gaan “uit den bol” in paniek dat ze gestraft zullen worden in school als ‘k hun BEWIJS dat wat ze voorgeschoteld krijgen voorgekauwd is. Dát, dokter, is NIET NORMAAL!! Dat is “Gij zult niet merken!” van Alice Miller, dokter. Dat ís, de Tirannie van de Meerderheid van jullie collectief-individuele zeepbellen-maatschappij!

Dat, wat wij al heel ons leven merken, weten, beseffen.. dokter, maar zelf -ALTIJD!- zo zwaar voor afgestraft worden. 

Dat, ís “schaduwen op de achterwand van Plato’s grot”!

Maar we zijn weer afgeleid dokter..

(De volgende keer kunnen we het misschien eens hebben over rechtvaardigheid en rechtsmatigheid als je wil). 

En elke keer als we tegen die .. ja, ‘doodsangst!’ want minder is dat echt niet e!.. ingaan –allé, “in proberen gaan” e– omdat ons moreel kompas, waarvan we stilaan ook beginnen te begrijpen dat dat zéér, ZÉÉR accuraat is (al begrijpen we eigenlijk nog steeds zelf niet hoe dat dat komt), worden wij daar GENADELOOS voor afgestraft dokter. 

Maar soit..

‘k Leer dokter..

Wij, zijn aan het leren!

En snel. 

Héél snel!

Maar wat me dus ook opviel is dat het in extremis toch proberen antwoorden op die tweeledige vragen (“go figure” waarom we dat weer per sé wouden doen.. die we dus een 3 of een 4 gegeven hebben omwille van één deel van die vraag maar dus als de vraag geheel wordt genomen eerder een een-twee (totaal niet geldend) of een vijf-zes (helemaal waar) zouden zijn) ook daar voor een vertekend beeld zorgt. 

Daarnaast liggen er ook wat antwoorden op een soort weegschaal zal ‘k maar zeggen. 

Waarbij er dikwijls een volledig tegenovergesteld antwoord zou zijn navenant het “contragewicht” dat gebruikt zou worden. I.e.: Denken we dat?, of Voelen we dat? Ergo, is er Rationeel geantwoord of Emotioneel? Waarbij je in dat emotionele niet echt naar een emotie als een echt gevoeld-gevoel moet gaan zoeken maar het eerder als een soort kinderlijk ‘wishful-thinking’ moet zien.. denk ‘k 😅

En in dat “rationele” antwoord.. overleving ligt. 

Trauma. 

Angst. 

“Wat antwoorden we het best.. in functie van..”

Hoe dan ook, we hebben al die vragen nog eens overlopen en opnieuw een score toebedeeld. 

Het totaalbeeld is heel anders nu.. maar ‘k denk ook wel “correcter”, als ‘k dat woord tenminste mag gebruiken. 

‘k Voel het.. kloppen.. in m’n borstkas.. in paniek

En sorry daarvoor dokter. 

Sorry voor deze resultaten.

‘k Voel heel sterk de neiging om mij te moeten schamen en excuseren voor deze “kloppendere” resultaten. 

𝒾∂เรᗪ𝔫©️MMXXII

Je kan misschien ook genieten van:

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *