1v8_k_vdk08:47u
Te veel gedachten razen door me heen om er één uit te kunnen filteren om op te schrijven.
Toch zet ik me even neer om te proberen..
Omdat dat is wat ik doe: Proberen.
Tegen alle verwachtingen in; tegen al die versmachtende druk in, blijf ik maar proberen.
Ik zoek manieren om door die verdomde schema’s te kunnen breken.
Dát, terwijl die maatschappij (en die mens) mij maar in die schema’s blijft duwen.
Ik heb weer heel hard gedacht om ‘alles’ “gewoon” op te geven.
Te stoppen met ‘proberen’.
Het heeft toch geen enkele zin.
Hoe zeer ik ook om hulp schreeuw, hoe hard ik ook smeek -en die ‘hard’ gaat ook over hoe pijnlijk het is om in de eerste plaats al hulp te moeten vragen en er in de tweede plaats zelfs voor te moeten smeken- de hulp die nodig is komt niet tot stand.
En op een gegeven moment moet ge u toch afvragen hoe lang ge nog blijft schreeuwen en smeken..
Als er niet alleen niets verbeterd aan uw situatie..
Maar dat ze integendeel net ‘verslechterd’.
Net omdát je hulp vraagt en smeekt hé!
Hoe fucked up is dat nu toch!?!
Maar weet je:
Het maakt allemaal niets uit!
Als ik morgen dood val he, ligt er niemand van wakker.
Dat ik heel mijn bestaan braaf gedaan heb of proberen doen heb wat er van mij verwacht werd..
Daarbij mezelf volledig opzij gezet heb..
En enkel dieper en dieper in de stront getrapt werd…
Niemand gaat daar ooit van wakker liggen.
Dat ik nu die onrechtvaardigheid en die schijnheiligheid probeer aan te kaarten maar geen gehoor krijg, genegeerd word..
Ook daar gaat niemand van wakker liggen.
Die burgemeester, die schepen van dat ocmw..
Schijnheilige postjes-pakkers..
Den enige die van alles wakker ligt, ben ik.
Ik lig wakker van het onrecht dat mij is en wordt aangedaan.
Ik lig wakker van al het onrecht dat ik rond mij zie in de wereld.
Ik lig er van wakker dat ik dat probeer aan te kaarten maar dat ik genegeerd word, gekleineerd, geschoffeerd.. bespuugd, verweten, bestraft.. uitgesloten..
Ik lig daar van wakker.
En als ik morgen dood val verandert er niets..
En dat is het enige.
De wereld draait door. De wereld draait écht door.
Het maakt niet uit of ik goed probeer te doen.
Het maakt niet uit dat ik braaf doe wat mij gezegd wordt van te doen, braaf de stappen zet die mij gezegd worden van te zetten.
Ik probeerde mensen eindelijk te laten luisteren..
Vader, moeder en “grote” broer in de eerste plaats.. maar die luisteren niet..
Misschien luisteren die zelfs nog het minst.
Die psychiaters, psychologen.. die politiekers –die de belangen van het volk zouden moeten behartigen weet u wel..
Niemand luistert.
Ik begrijp nu dat dat niet van ‘niet kunnen’ is.
Ik begrijp nu dat dat van ‘niet wíllen’ is.
Net zoals er niet naar de overduidelijke signalen van de klimaatopwarming geluisterd wordt.
Dat is geen kwestie van niet kúnnen, dat is van niet wíllen.
Dat is een kwestie van belangen die met niets anders dan eigenbelang te maken hebben.
Maar het maakt niet uit.
Het maakt totaal NIETS uit!
Niets.
Helemaal niets maakt ook maar iets uit.
En het enige dat er gebeurd he, het enige dat ik al mijn hele bestaan doe he, is dat ik daar van wakker lig.
Ik lig wakker van het onrecht dat ik rond mij en in heel de wereld zie.
Ik lig wakker van het onrecht dat mijn kinderen wordt aangedaan.
Ik lig wakker van het onrecht dat mijn jongste broer wordt aangedaan en ik lig wakker van het onrecht dat mij is en wordt aangedaan.
En ik lig wakker van de machteloosheid die ik ervaar om daar ook maar iets aan te kunnen doen.
Omdat niemand luistert.. en al die grotesk vastgeroeste systemen en gedachten vastgeroest blijven.
Wíllen blijven.. besef ik nu.
En als ik morgen dood val hé..
Maakt dat net zoals vandaag..
Allemaal niets uit.
—
Gisteren.. terwijl ik aan het lezen was in een boek over Einstein en de relativiteitstheorie bedacht ik mij dit:
Het enige dat mij nog enigszins hoopvol stemt..
Is de wetenschap van het feit..
Dat mensen zo achterlijk dom zijn..
Dat ze hun eigen ondergang en extinctie..
In sneltempo aan het bewerkstelligen zijn.
En dat ook dat, helemaal niets uit maakt.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXII
