VR03032023

10:16u

Ook al was het niet warm vannacht, niet de koude maar de harde ondergrond haalde me dikwijls uit de slaap.

‘k Heb nooit echt een leeftijd ‘gevoeld’ –nog steeds niet eigenlijk– maar sinds ‘k gecrasht ben lijk ‘k wel honderd jaar ouder.

‘k Ben geen ‘20’ meer.. dat weet ‘k wel.. rationeel gezien.. en dat merk ‘k nu.. lichamelijk.

Dat merk ‘k nu echt.. voor het eerst..

Alsof ‘k me plots niet langer meer kan ‘afsluiten’ van die lichamelijke kalenderleeftijd.. of zoiets.. en de lichamelijke pijn die daarmee gepaard gaat..

Die prothese en die bouten ook.. die hernia in die nek..

Om 8uur ben ‘k op een gezapig tempo beginnen wandelen en om 9uur vond ‘k me een plekje in de zon.

Voor het eerst heb ‘k eens tijd genomen om te ontbijten.

Zou’k tijd kunnen nemen om na te proberen denken?

Misschien zelfs om ‘mezelf’ toe te staan te.. genieten?

Niet meer dat moéten.

Niet meer die druk, die ‘k voor een groot deel door die schema’s -die oude onaangepaste schema’s zoals ze in die schematherapie genoemd worden- ‘mezelf’ opleg de bovenhand laten nemen.

Gemakkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.

…

Om 10uur vertrek ‘k weer en een uurtje later kom ‘k een waterbassin tegen.

M’n hoofd sputtert eerst nog tegen maar toch neem ‘k weer een pauze.

‘k Maak, ondanks de druk en de chaos in m’n hoofd, toch van de gelegenheid gebruik om te pootjebaden..

En om de gedachten die eerder door me heen raasden op te schrijven.

‘Wat kan ‘k nog meer zeggen dan ál wat er al gezegd is?’

‘Kan ‘k nog iets meer zeggen of iets beter verwoorden dan ál wat er al geschreven is?’

“Ik” kan niets méér zeggen..

Of iets beter verwoorden..

Over hoogsensitiviteit..

Dan datgene dat van de hand van Fleur van Groningen komt bijvoorbeeld.

Hoe ‘k de mensheid en de maatschappij ervaren heb en ervaar..

-om er maar enkele te noemen-

Kan ‘k niet beter verwoorden dan in Dimitri Verhulsts “Godverdomse dagen op een godverdomse bol”..

Of Plato’s “Allegorie van de grot”..

Chuck Palahniuks “Fight Club”..

“1984” van George Orwell..

“V for Vendetta” van Alan Moore en David Lloyd..

“Thorgal” van Jean Van Hamme en Grzegorz Roziński..

De lijst is haast eindeloos en ‘k vergeet er nu meer dan ‘k kan bedenken..

…

En dan nog zijn er nog steeds die “oude onaangepaste schema’s”..

Die me zoveel parten spelen..

Die me zeggen dat “mijn” mening niet telt..

Dat ónze mening niet telt..

Dat al wat “ik” te zeggen heeft niet goed genoeg is..

Nooit goed genoeg zal zijn..

Dat al wat “ik” denkT, voelT, zegT of schrijfT geen waarde heeft..

Geen respect verdient en geen bestaansrecht heeft..

Dat zelfs “ik”, als geheel, geen van bovenstaande concepten ‘heb’ of ‘bezit’ of enig recht toe heeft..

En als ‘k toch op de een of andere manier die schema’s zou weten te doorbreken..

Wat kán “ik” dan nog meer zeggen over hoogsensitiviteit of hoogbegaafdheid..

Of over eender welk onderwerp..

Dan ál wat daarover al geschreven is..

Door mensen die wél waarde en bestaansrecht hebben..

De last en de moeilijkheden die daarmee gepaard gaan zijn door dié mensen al uitvoerig beschreven.

En wat “ik” ervaart..

Wel ja, het is zéér duidelijk, dat bleek ook maar weer eens in die Bremlaan en hoe die gemeente Bornem en zijn menselijke afgevaardigden op onze hulpkreten reageerden, dat ál wat “ik” zegT en ál wat “ik” ervaarT nog steeds niet gelooft wordt..

Tot het rijk der fantasie en overdrijven wordt verbannen..

Nog steeds geen waarde en/of respect aan wordt gehecht..

Nog steeds geen bestaansrecht heeft..

Dus wat zou “ik” nog moeten zeggen?

—————————————-