1v8_k_vdkAls we gisteren, vanuit de refuge Boudino, de afdaling naar beneden maakten, terug naar die via Aurelia, bleef een leeg, hol gevoel ons achtervolgen.
We gingen nog via die GR653a door Puyloubier -aten daar iets- en door het legionairskamp ‘Capitain Dangou’.
Maar algauw overviel ons een fysieke en mentale vermoeidheid die ons opnieuw deed uitkijken naar een overnachtingsplaats.
Zeker vier uur daglicht lagen nog voor ons, maar de energie om die nog te benutten was niet meer aanwezig.
Toch strompelden we nog door tot net voor Pourrière, voor we een plaats vonden die ons voldoende rust bezorgde om aldaar te overnachten.
Niet dat er daarvoor geen beschikbaar geachte plaatsen gezien en gevonden waren.
Maar de onrust, die steeds aanwezige paniekerige onrust, die ons achtervolgt, bleef ons weer maar eens steeds verder doen zoeken naar nog meer afgelegen, beschutte en verdoken slaapplekken.
Nog twee uur hebben we op die plek staan draaien en keren vooraleer we in de eerste schemering voldoende rust vonden om die tent op te zetten.
Het overgebleven biertje dat we van die “vriendinnen kliek” nog hadden meegekregen dronken we gulzig op.
Deels, om ons de moed te geven de jongens op de hoogte te brengen.
Deels, om dat lichaam de kans niet te bieden de alcohol al te snel af te breken.
Hopend, dat het ons de dag snel zou doen vergeten.
Het ticket dat aangekocht is bezorgd ons ook veel onrust.
Nog zes dagen scheiden ons van Marseille en die trein richting Brussel.
Nog zes dagen tot een al even onzekere toekomst als diegene waar we nu weer in vastzitten.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIII
