1v8_k_vdkErgens tussen 15/03/2023 en 02/04/2023
* Zeer genuanceerd uitgedrukt:
Heel m’n bestaan, vanaf de geboorte, is alle regie over m’n eigen ‘leven’ uit m’n handen genomen.
Door afstraffing, uitsluiting, manipulatie, bedreiging, (groeps)druk, etc..
Als we proberen terug te kijken:
Er zijn wel pogingen geweest om tegen alle druk in, tegen al het geweld in; en zeker ook tegen alle verwachtingen in, om die regie toch in eigen handen te proberen nemen.
Echter, de kinderlijke onbeholpenheid waarmee die pogingen ondernomen zijn resulteerden in nog meer afstraffing, uitsluiting, … en onbegrip..
‘Vandaag‘ besef ‘k, dat om echte regie over m’n eigen bestaan te kunnen krijgen, dat we daarvoor de pseudo-regie, de regie die we nu wel denken te hebben maar eigenlijk niks anders dan ‘overlevingsmechanismen’ zijn, angst, moeten lossen..
Om dat te kunnen doen zouden we de regie deels even in handen van derden moeten geven..
Zodat wij, in alle rust, vanuit een “veilige haven”, kunnen leren om regie over ons eigen bestaan te nemen.
Het addertje is:
Uit nood, uit noodzaak.. vanuit een kinderlijk onbeholpen nood..
De nood om te kunnen vertrouwen op een ‘veilige haven’..
Alle pogingen die daarbij ooit al ondernomen zijn, resulteerden net ook in gigantische beschadigingen.
Waardoor we het niet meer vertrouwen.
Niet meer geloven in ‘een veilige haven’.
*Om een ander geen ‘slecht gevoel’ te geven..
Houden wij ons dikwijls van ‘den domme’..
Zodat die anderen het gevoel kunnen hebben ‘beter’ te zijn, ‘slimmer’, ‘groter’, ‘mooier’, etc..
Alles, zodat zij zich ‘beter’ kunnen voelen dan dat “mij”.
Zodat ze zich ‘boven’ ons kunnen voelen staan.
De nood om niet anders te zijn, om niet afgestraft en/of uitgesloten te worden, maakt ons onszelf in een ondergeschikte, minderwaardige positie te plaatsen.. als geconditioneerde angstreactie.. uit zelfbehoud..
En subtiel, zelfs zonder dat anderen dat doorhebben, komen wij aan de (veelal onbewuste) verlangens en behoeften van een ander, om ‘boven de ander’ te kunnen staan, tegemoet.
–En vergis u niet, dat is sinds 12á13000 jaar een van de meest dominante kenmerken van de ‘gedomesticeerde’ mens.-
Wij doen dat dus.. onszelf onder-geschikt maken.. nóg steeds!
Maar eigenlijk begint het ons uitermate te frustreren.. in onszelf.
*Die “basisveiligheid” waarover jullie spreken..
Die is nog nooit -NOG NOOIT!- aanwezig geweest.
Zelfs niet in m’n hoofd.
“Mensen”, zijn onze grootste beschadiging!
In interactie met mensen beschadigen wij daarom onszelf.
Ergo, “ik” is onze eigen grootste bedreiging geworden.
Hoe los(t) “ik”.. ..”ik” op?
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIII
