‘k Ben nog steeds -misschien wel te veel- met oorzaak en gevolg bezig.
Bijna uitsluitend enkel daarover aan het schrijven.
Wat zie ‘k gebeuren, wat is daar de oorzaak van en welke gevolgen vloeien daaruit voort?
‘k Ben nog steeds ‘op zoek’.. en ‘k haat dat.
Het vult me met zelfhaat dat ‘k geen ‘oplossing’ vind.
Dat ‘k geen ‘uitweg’ vind; op heel dat ‘mezelf’ blijf botsen.
‘k Vind mezelf zwak, een sukkel, een loser..
Iemand die in zelfmedelijden bij de pakken blijft zitten..
Zich graag in dat zelfmedelijden wentelt..
…
Maar dat zijn ‘mijn’ woorden niet!
Dat zijn woorden en uitspraken die me al naar de kop gesmeten werden nog voor “ik” goed en wel begreep wat ze betekenden.
Nog voor “ik” goed en wel begreep welke psychologische impact ze op iemands ontwikkeling hebben.
Dat niks ooit ‘goed genoeg’ is!
Dat “ik” nooit -wat ‘k ook doe, zeg, probeer..- goed genoeg is..
Zit zó diep in m’n brein -in al m’n denken en voelen- verankerd, dat het AL m’n denken en AL m’n voelen.. en daarmee AL m’n reageren beïnvloed.
ᗪ𝒾∂เรᗪ𝔫ค©️MMXXIV