3/2/’20 14:45

Vandaag een scan laten nemen van die knie. In het ziekenhuis.

Andere dag, ander uur

Telkens van zodra de voordeur achter ons wordt dichtgetrokken, worden er ook nog andere deuren steviger dichtgetrokken, merken we nu. Merken we nu sinds we gecrasht zijn. Maar vooral sinds dat therapieprogramma in Sint Hieronymus. Het is altijd aanwezig maar als er wordt buiten gegaan nog meer. Alles dichttrekken, alles buitensluiten. Zeker als de bestemming een ziekenhuis is. Ik dacht dat er te voet was gegaan maar dat is niet. We zijn met de fiets gegaan. De zon scheen. Een rugzak… …Hoe nee? Oei ja nee, dat was een andere dag. We zijn wel te voet gegaan toen. Wanneer zijn we dan met de fiets gegaan?… Waarom heb ik toch geen herinneringen? Enkel weten. Weten om te weten. Omdat die wetenschap nodig is om te functioneren. Moment…, wandelen, wanneer zijn we gaan wandelen?Ik heb de fiets genomen… om naar het ziekenhuis te gaan toen. Dat was beter toen. Veiliger. Wanneer ben ik dan met die rugzak, schep en plastic zak naar de kasteeldreef gegaan? Om paardenmest te halen -voor de goede orde, paardenmest opscheppen om voedingsijk water van te maken voor de planten-. Ah ja, woensdag! Ben de huisdokter toen tegen gekomen. Al joggend. Heb nog, om te lachen, geroepen dat het niet eerlijk is dat zij wel mag joggen en ik niet. Moment…, woensdag… dat was dus de vijfde. Ja want die scan was de derde, dat staat in de agenda. Het had de nacht ervoor geregend en er was geen verse mest. Dat weet ik nog. Oh ja, en ik heb een klein boompje uitgegraven. Om een bonsai van proberen te maken.

De derde dus, die scan, toen ik wel met de fiets ben gegaan. Ik was niet voorbereid. Wist niet dat ze eerst een inspuiting gingen geven met contrastvloeistof. Weg, weg… zover weg. Moest wachten, telkens wachten in die kleine ruimte, dat kleedhokje. Ik ben niet graag in kleine ruimtes. Ze benemen mij de adem. Maar het moet. Er ligt nog iemand in de scanner dus moet ik wachten. In dat hokje. Die kleine benepen ruimte. Ruimte? Waarom noemen ze dat ‘ruimte’? Er is net geen! Geen ruimte! Afleiden. Moet afleiden. Waarom? Waarom moet ik dáár nu aan denken? Waarom denk ik weer aan die psychologe? Waarom moet ge dáár nu weer aan denken?! Omdat ze er toen zo mee inzat? Toen ik 31/12/’18 naar de kliniek moest. Mij overhaalt had, gepushed eigenlijk, zonder te beseffen welk effect dat had….

Fuck e …, ik kan bijna niet stappen door die inspuiting. Nogal een geluk dat ik met de fiets ben. Dan valt het zo niet op.

5/2/’20 09:47u

Kraakbeen letsel ‘tje en scheur ‘tje in meniscus.

Ah juist! Daarom dus dat beeld van die trappen aan de kliniek! Die woensdag is er naar daar gegaan om die afspraak met een specialist te maken. Omdat het niet uit zichzelf zou genezen…

1v8 © MMXX

Je kan misschien ook genieten van:

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *